Pieter Derks over vaderschap
Slapeloze nachten
Ik kan heel snel in paniek raken. Ook met mijn dochter. In een paar seconde kan ik haar hele leven voor me zien. Ik zie het bij de puberteit altijd ontsporen. Ik weet niet waarom maar ik kan daar nu al helemaal van in paniek schieten.
Een vriend van mij vroeg laatst: “Hoe is het met de slapeloze nachten?” Ik zei: “Het valt nu nog wel mee, maar kom nog een keer terug als ze net 15 is geworden. Ik denk dat ik dan wakker lig, oh man.”
Oh man, zo’n puber. Dat ze dadelijk uit school komt met een of andere vage gast, en van, “Hoi pap, dit is Ricardo. Ik heb net een nieuwe telefoon van hem gekregen. Mooi, hè? Gisteren al een gouden kettinkje en we gaan nu naar een hotelletje in Valkenburg om zijn vriendjes te ontmoeten.” Ik zou daar niet heel lekker van slapen.
Of, en dat lijkt me nog erger, dat ze niet eens meer thuiskomt, maar dat je alleen maar een sms’je krijgt. Dat lijkt mij het allerergste. Dat je gewoon midden in de nacht zo’n sms krijgt met van die puberproblemen. Van, “Hoi pap, zit in Syrie, net uitgehuwelijkt, vind niet meer zo leuk, kan je me komen halen?”
Dat je denkt van: ja hallo, derde keer al deze week jongedame hè, ik blijf niet rijden. Is Malissa er ook? Dan rijdt de vader van Melissa maar een keer. Het is mooi geweest.

Wat kost een kind?
Ik kreeg een kind. Hè, nou dan ga je van tevoren een beetje informatie inwinnen van, hoe moet dat met de kraamhulp en de gemeente? Dus ik ging een beetje googlen. En als je op Google het woord ‘kind’ gebruikt krijg je natuurlijk altijd van die zoeksuggesties. En een van de eerste suggesties die je dan krijgt van Google is: Wat kost een kind?
Dat hebben dus blijkbaar al heel veel Nederlanders opgezocht. Speelt dat nog mee in de afweging? Zijn er mensen die dat opzoeken en dan denken: Oh nee, dan doen we het toch gewoon een vaatwasser?
Wat moet je met die informatie? Waarom zou je dat willen weten? Ik weet het nu hè, Ik heb erop geklikt. Zo ben ik dan ook wel weer. Ik was toch benieuwd. Dus ik weet nu: een kind kost in Nederland gemiddeld van geboorte tot en met de studie: € 110.940.
Ik heb thuis ruim een ton in de wieg liggen. Ze gaat er zelf vrij nonchalant mee om. Maar dat is ongeveer de straatwaarde. Alleen ik weet gewoon niet zo goed, wat moet ik met die informatie? Het verandert niks, weet je wel. Ja, één ding is anders. Ik luister nu anders naar verhalen over vroeger, van die mensen die zeggen: “Nou, wij hadden het niet breed hoor. Vroeger bij ons thuis was het niet makkelijk. Wij waren met 10 kinderen.” Dan denk ik: Ja, wacht even ruim 1 miljoen, vriend. Dan kan het nooit heel slecht zijn.

Ze mag geloven
Ze mag wat mij betreft geloven in alle onzin die bestaat.
In iets onzichtbaars ergens boven of in duistere complotten van het kwaad.
En ze mag lekker zelf weten met welke mensen of ze praat.
Ze mag de raarste jongens daten en geloven dat het om de ware gaat.
Ze mag naïef zijn in de liefde, ik troost haar later wel.
Ze mag zich helemaal verliezen in het allerstomste spel.
Ze mag geloven in diëten, waar d’r vader hard om lacht.
Ze mag iets heel erg zeker weten, waar ik zelf nog nooit aan dacht.
Zolang ze maar niet gelooft in een van al die goden waarvoor een mens moet doden om zijn liefde waard te zijn.
Zolang ze maar niet denkt dat ze hoop en troost pas waard is als ze streng is in de leer of van de allerhardste lijn.
Ik gun haar absoluut een God, maar dan van liefde en van troost.
Die als het misgaat, haar de schuld niet geeft, maar zelf een beetje bloost.
Ik hoop dat ze hem vindt, die God van hoop in plaats van pijn.
Maar ik heb zo mijn twijfels, dus ik probeer hem zelf wel te zijn.

Teksten van Pieter Derks uit zijn show 'Zo Goed Als Nieuw'

