Help

De meeste ouders kennen dat gevoel. Wat wil mijn kind nu? Het komt nu echt niet uit, hoe maak ik nu een eind aan dit gedrag?

Soms zie je ervaren ouders glimlachen als er een kind van een gestreste ouder op de grond van de supermarkt ligt te krijsen. Een meewarige blik; ik ken dat, ik ben ook door deze fase heen gegaan.

Wil je deze jonge ouder helemaal over de kling jagen, kom dan met opvoedtips hoe dit gedrag voorkomen had kunnen worden. Ongevraagd opvoedadvies wordt zelden in dank afgenomen.

Ja, bij het consultatiebureau, daar kom je voor advies. Maar na de eerste verjaardag van je kind nemen deze bezoekjes snel af en ben je als ouder op jezelf aangewezen. Natuurlijk kun je nog steeds aankloppen bij de instanties van de jeugdgezondheidszorg, maar die drempel is een stuk groter geworden. Er moet wel echt iets aan de hand zijn wil je als ouder die stap willen en ook durven maken.

Waarom moeten ouders leren opvoeden met vallen en opstaan? Dat je je kind niet kan controleren, dat je je peuter echt niet kan dwingen, dat consequent zijn niet betekent dat je strak aan je regeltjes moet vasthouden (omdat je het anders gaat ‘verliezen’), dat je prima interesses kunt stimuleren en dat je wél een goede relatie kan hebben met je puber.

Wees gerust

Gaat er dan veel mis in Nederland? Nee. Het is niet voor niets dat de kinderen in Nederland tot de gelukkigste kinderen van de wereld horen. Nederlandse gezinnen brengen veel tijd samen door en er is veel vrijheid. Kinderen worden hier gehoord en gezien. 

Je moet het als ouder dan ook heel bont maken, wil je je kind beschadigd de wereld insturen. Veilig gehecht zijn is een essentiële voorwaarde voor een gelukkig leven. Om dit tot stand te brengen moet je als ouder, volgens deskundige Frans Schalkwijk, in ongeveer de helft van de interacties met het kind ‘goed reageren’. Je mag dus eigenlijk best veel fouten maken in de opvoeding. Ook de documentaire “De kinderen van Ruinerwold” toont aan hoe flexibel kinderen kunnen zijn. En lukt het je toch om je kinderen compleet te verwaarlozen, dan opent dit mogelijkheden voor een artistiek beroep, als je de biografieën van vele bekende Nederlanders mag geloven tenminste.

Voor de kinderen van de meeste Nederlanders hoeven we ons dan ook geen zorgen te maken. 

Kan iedereen het aan?

Toch groeit de kloof tussen gelukkige en ongelukkige kinderen. Jeugdzorg kan het aantal gevallen moeilijk aan en ook is het aantal kinderen dat in armoede leeft gegroeid.

Er zijn veel ouders die het zelf moeilijk hebben. Die door de dagelijkse beslommeringen niet in staat zijn de juiste keuzes te maken. Zij die gewoon pech hebben en van tegenvaller naar tegenvaller leven en moeite hebben om verder te kijken dan het einde van de week. De kinderen van die ouders moeten we helpen. Allereerst door die ouders te helpen. Geef ze meer begeleiding na de babytijd. Help ze de mogelijkheden te benutten die er zijn om hun kind betere kansen te geven en haal ze uit de armoede. En ja, geef ze ook gewoon de opvoedtips mee. De ‘best practices’, de do’s en don’ts, zodat tenminste zij het opvoeden niet met vallen en opstaan hoeven te leren en de kinderen met evenveel waardigheid en respect worden behandeld. Ieder kind is uniek, maar ieder kind verdient een kindertijd zonder bagage.